“Je kan het niet geloven maar er was een tijd dat zorgkundigen in de rij stonden om te solliciteren. Op mijn negentiende kwam ik op gesprek bij Home Vrijzicht. Ik zal die dag nooit vergeten (lacht). De dag voordien hielp ik een vriendin bij haar verhuis en kreeg ongelukkig iets tegen mijn hoofd.
Ik zie me daar nog zitten met een blauw oog… (lacht), zenuwachtig, niet wetend waar kijken. Maar ik was bij de gelukkigen, ik mocht starten als ‘verzorgende’. Ik kreeg een vervangingscontract, goed voor een tewerkstelling van net geen twee jaar.
Toen het contract afliep, was het tijd om nieuwe horizonten te verkennen. Ik kwam terecht in een ander woonzorgcentrum waar ik twaalf jaar werkte tot ik er werd ontslagen wegens medische redenen. Mijn rugproblemen lieten me niet meer toe om het werk te blijven doen. Er was geen aangepast werk mogelijk, dus liep mijn contract af. Dat was een zware domper voor me.

Ik raapte alle moed bijeen en begon mijn zoektocht van vooraf aan. ‘Wat wil, mag én kan ik? Zo viel mijn oog op de vacature als Regenboog-medewerker in de Elverdinge. Jawel, terug Home Vrijzicht! Ik heb er me steeds goed gevoeld, zowel in de visie én als persoon. De klik was er meteen! Gezien mijn medische achtergrond, was ik blij (ondanks mijn diploma als zorgkundige) dat ik de kans kreeg om een andere functie uit te voeren.
In de Regenboog kunnen bewoners met dementie of een specifieke zorgvraag er overdag terecht. Ze krijgen er extra aandacht en activiteiten in een huiselijke en rustige omgeving. Op dat moment was de vraag naar de Regenboog té groot. Om deze specifieke zorg te kunnen waarborgen werd een tweede werking opgestart, de Zonnestraal. Daar kwam ik terecht.
Ik vind het belangrijk dat bewoners (ook met dementie) zelf mogen en kunnen beslissen, kiezen. Dit vraagt een andere aanpak maar gedurende mijn carrière heb ik al wat ervaring en voeling met deze doelgroep.
De vraag naar de Regenboog normaliseerde en zo werd de extra werking in de Zonnestraal stopgezet. Ik mocht blijven. Ik koos ervoor om als kringbegeleider aan het werk te gaan. We ondersteunen de zorgmedewerkers in logistieke taken zoals opmaken van bedden, maaltijdzorg, enz. Ik vind het belangrijk om naast deze taken echt tijd te maken voor de bewoners, hen op verhaal te laten komen.
Vele bewoners hebben al een ‘gevuld leven’ achter de rug, met elk hun bagage. De wijsheden en ervaringen worden vaak onderschat. Ze hebben zoveel om met ons te delen en ons te leren. Bewoners doorworstelen vaak een soort van ‘rouwproces’. Bijvoorbeeld wanneer je vertrouwde omgeving achter je laat, je zorgbehoevend wordt, je afscheid moet nemen van partner of familielid, enz. Maar ik probeer er voor hen te zijn, hen een luisterend oor te bieden. Hen te laten inzien dat nog zoveel kan en mag in het leven, ondanks bepaalde beperkingen, gemis, enz.
Onlangs mocht ik me tot de werkgroep ‘wonen en leven’ voegen. Deze werkgroep stimuleert, inspireert onze werking om bewoners een nieuwe thuis te bieden, waar het goed is om te wonen en te leven. Waar vrijheid en keuzes belangrijk zijn.
Zo zie je maar dat mijn rugproblematiek mij uiteindelijk ook kansen gaf. Ik verlegde mijn focus en haal er zoveel energie uit! We maken allen deel uit van de grote puzzel, waarbij we elke ons aandeel en inbreng hebben.”
Van Waetermeulen An, kringbegeleider.