Ontdek het verhaal van Lore

 

“ ’Het zorgen voor’ is steeds vanzelfsprekend geweest in onze familie.  Ik ben de oudste van drie.  Mijn zussen en ik hebben een onnoemelijk sterke band!  Samen met mama vormen we een ‘dreamteam’.  We zijn er steeds voor elkaar.  Ik was amper 9 jaar toen papa ziek werd.  We stelden alles in het werk om de wens van papa te vervullen en hem thuis te verzorgen.  We vonden dit niet erg, we deden dit met alle plezier voor hem, voor elkaar!  Ik heb heel zijn ziekteproces bewust meegemaakt.  Op mijn 16de overleed hij thuis, omringd door ons, zoals hij het wou. 

De zachte sector heeft me steeds aangetrokken.  Mama werkte in een woonzorgcentrum.  Als jong meisje van veertien ging ik er vaak als vrijwilliger mee aan de slag.  Ken je de Joka-kampen? Ik zette mij jarenlang actief in voor deze organisatie.  Joka brengt jongeren samen om in zorg- en welzijnsvoorzieningen op kamp te gaan.  Mijn vrienden verklaarden me voor zot als ik hen vertelde: ‘ik ga op kamp in een woonzorgcentrum’.  Maar aan mijn enthousiasme te horen, viel dit reuze mee (lacht).  We kregen een zolderruimte ter beschikking om er te overnachten.  Elke voormiddag gingen we op kamerbezoek bij de bewoners.  Vaak bij mensen die niet veel bezoek kregen.  Elke namiddag volgde er een grotere groepsactiviteit voor alle bewoners.  Vrijdag sloten we traditiegetrouw af met een slotshow.  Dat waren één voor één momenten om in te kaderen.

 

Lore

 

Het was een evidentie om de richting ‘thuis- en bejaardenzorg’ te kiezen.  Dat is volledig mijn ding.  Na mijn specialisatiejaar behaalde ik mijn visum als zorgkundige.

Intussen leerde ik mijn man, Donaat kennen.  Hij is van Brugge, ik van Brielen.  Eens gesetteld in Sint-Jan-Ieper zocht ik werk dichtbij huis.  Zo kwam ik in 2018 bij Home Vrijzicht terecht.  Ik voelde me er meteen in mijn element.  Ik werd er goed opgevangen en hield van de sfeer.  Wist je dat collega’s en bewoners ons verrasten toen we trouwden?

En wie kan er vertellen dat zij tweemaal haar trouwkleed mocht dragen?  Wel, ik kan dit en voor dezelfde man! (lacht)  Een geluk bij een ongeluk.  Twee weken voor ons trouwfeest ging het land door corona in lockdown…  In zeer beperkte kring trouwden Donaat en ik voor de wet.  Met twee jaar vertraging volgde het uiteindelijk huwelijksfeest.  Toen we de kerk buiten stapten, werden we verrast door een erehaag van collega’s en bewoners.  Zalig, gewoon!

We staan dicht bij onze bewoners.  Met de nieuwe kringwerking werd dit nog versterkt.  We vormen kleinschalige zorgteams rondom een vaste groep bewoners om zo nog meer in te kunnen spelen op hun zorgvraag en interesses.  Toen de werkgroep ‘wonen en leven’ opgericht werd, was ik meteen kandidaat.  Intussen ben ik lid van deze groep en help ik mee ons huis nog huiselijker te maken, in te zetten op het ‘wonen en leven’, bewoners een nieuwe thuis te bezorgen. 

Nieuwe bewoners laten vaak vallen dat ze aangenaam verrast zijn in de vrijheid, de zelfstandigheid en de keuzes die ze mogen maken.  We zijn op goede weg en konden al heel wat realiseren.  Ik hoop met het volledige huis nog verder te kunnen groeien.

 

 

Ik kreeg de kans om door te groeien tot leefgroepbegeleider in de Regenboog.  Daar krijgen bewoners met dementie extra aandacht en activiteiten op maat in een huiselijke en rustige omgeving.  Een echte meerwaarde in huis!  Samen met het team proberen we elke bewoner een fijne dag te bezorgen.   We nemen de tijd en samen met de bewoners vervullen we huiselijke taken zoals vroeger.  Zo werken we met respect voor autonomie, met zorg en op maat van elke bewoner.   ’s Avonds verblijven de bewoners op hun kring.  We werken bewust niet met een gesloten afdeling. Wij kiezen voor een open huis, waar iedereen zichzelf kan zijn. Met slimme technologie houden we de omgeving tegelijk veilig

Ik ben gelukkig met mijn ‘parcours’.  Ik hou van mijn job met een gezonde balans tussen werk en privé.  Ondertussen hebben we twee schatten van kinderen, Louise en Clément.  Ze gaan beiden naar de opvang naast ons woonzorgcentrum, ‘K’tjes Huis’. 

Wist-je -dat er een mooie samenwerking is tussen ons huis en de kinderopvang?  Als zorgmedewerker werken we niet vaak van 8u tot 17u.  Sommigen starten al om 6u30, anderen eindigen om 21u00. Bij K’tjes Huis houdt men rekening met onze uren.  Super, ge!  Volgend schooljaar gaat de oudste voor de eerste maal naar school.  Benieuwd welke weg zij gaan inslaan.”

Lore Bondue, medewerker Regenboog

 

leftsidecontent rightsidecontent